Nas montañas da loucura

Comentario de Roberto Agra Buján


Nas montañas da loucura
Lovecraft
Urco

Sendo este o terceiro relato de Lovecraft que leo, debo dicir que este foi o que máis me impresionou, non só pola profundidade da historia, senón tamén polo aire enigmático que envolve toda a novela e que non desaparece, nin sequera ao final desta.

Ao principio o libro non me enganchou moito, non sei se isto é debido a que ao meu entender, o interesante da novela non empeza ata a metade do libro ou se foi porque só fun capaz de ir lendo aos poucos, dúas páxinas un día, outras dúas outro. Iso si, cando rematei os exames e puiden pórme a ler o libro con calma, engancheime e fun capaz de lelo con bastante velocidade.

Aínda que o libro é unha obra mestra do xénero do terror material, non direi que non ten puntos a mellorar, por suposto que os ten, un deles por exemplo é o exceso esaxerado de descripción da cidade onde ocorren a maioría de feitos sobrenaturais, acabei de baixorrelevos, medallóns e portas en arco ata as narices, sempre descrición durante o que a min me pareceu un interminable conxunto de páxinas.

En resumo, Lovecraft volveume sorprender coa mestría que tiña para os relatos de terror e a suprema destreza da que facía gala para englobar todo nun mesmo universo, todas as historias que lin están unidas aos Antigos e ao Necronomicón dunha ou doutra maneira e iso é algo que me fascina profundamente.