A balada do café triste

Comentario de Cristina Costela Seara



A balada do café triste
Carson  McCullers
Rinoceronte

A balada do café triste é un libro no que encontramos distintos relatos, que se mesturan, traxedias no mundo, a inocencia engañada, moito whisky e lugares onde a soidade faise máis grande. Os personaxes que atopamos buscan algún lazo para engancharse, enganchar a súa vida a algo ou a alguén. 

Nestes relatos atopámonos con Miss Amelia, unha muller respectada por todos, solitaria e forte coma un home. O discurrir tranquilo vese alterado pola chegada dun primo seu.

Estes dous personaxes ensínannos como as persoas cambian en función de quen se lles acerque. Porque a principal protagonista é a soidade. A perda cando chega o amor, a encontrada cando o amor se vai e como nos vai afectando a cada un.

Neste relato a autora fálanos sobre todo do amor e das reaccións que este provoca.

Nos demais relatos atopámonos con Madame Zilensky que vive e recrea unha mentira, ela cre coñecer ao rei de Finlandia aínda que este país foi sempre unha república.

 Tamén esta Bienchen,  a nena prodixio (Wunderkind) que deixa de selo ou que nunca o foi; Martin Meadows, marido e pai que soporta as borracheiras da súa muller, e por último Bitsy Barlow, é un jockey que está só, borracho e non dixire a comida nin o despido dun compañeiro especial do oficio.

As características dos personaxes vense facilmente e están bastante esaxeradas, ademais, moitos esconden conductas estrañas e misteriosas.

Entre os relatos deste libro o que máis me gustou foi "A balada do café triste", porque a autora nos conta como se creou un café a partir da chegada dunha persoa e como cambia o seu comportamento ao amar a alguén.

Foi un libro que me resultou fácil de ler e que me gustou moito, pareceume moi bonito e nalgunhas escenas triste ao mesmo tempo.