Mutacións xenéticas

Comentario de Anxo Gil



Mutacións xenéticas
Fina Casalderrey
 Xerais

Xa esperaba moito do libro, tendo en conta de quen era. Gustoume moito, aínda que nalgúns momentos notei que a trama avanzaba moi rápido, e non deixaba moi claras algunhas cousas. Pareceume un pouco hipócrita a postura de Hadrián, xa que ao principio non quería visitar ao seu avó, e ao final acabou colléndolle moito cariño. Cando Hadrián exploraba a caverna mentres o seu avó ía comprar provisións, atopou unhas serpes que o atacaron, pero el fixo que fuxiran con só dicirlle que fuxiran, co que non entendín por que dúas serpes, as cales tiñan a Hadrián contra unha parede, fuxiron só porque el berrou unha soa palabra. Tal vez o personaxe que máis me gustou foi o avó de Hadrián, xa que este estivo máis de vinte anos recluído en soidade, experimentando, pero no fondo sentía unha tristeza fondísima, como demostrou cando mirou un álbum de fotos na presenza de Hadrián, na primeira noite que este pasou alí.