Comentario de Noelia García Bermúdez
Este libro pareceume moi entretido, un pouco estraño,
interesante e sorprendente. Ao principio pensei que non me ía gustar xa que
parecía que a historia era antiga, pero pouco a pouco foime gustando. Pareceume
antiga porque agora xa non hai tantos lobos con esas características e xa non
son un problema tan grave coma antes que facían verdadeiras catástrofes. Tamén
porque hoxe en día ninguén ten o traballo de matar lobos, e vivir diso.
A relación de Xosé coas irmáns; Aurora e Ana, ao principio pensei que ía ser doutra maneira aínda que ao final se acabe casando con Aurora non foi moi bonita esa relación.
Cando dicían que podían ser lobishomes desconcertoume un pouco, porque uns defendían a posibilidade de que foran lobishome e outros rexeitárano totalmente debido a que lles parecía unha tolería.
O final cando se soubo que os lobos eran Ana e Aurora por un feitizo que lles botou o pai inconscientemente non me gustou, tampouco me gustou cando mataron e feriron a algunha xente, nin cando ao final despois de casarse Xosé e Aurora morren todos só quedan eles e Ana, a loba.
A relación de Xosé coas irmáns; Aurora e Ana, ao principio pensei que ía ser doutra maneira aínda que ao final se acabe casando con Aurora non foi moi bonita esa relación.
Cando dicían que podían ser lobishomes desconcertoume un pouco, porque uns defendían a posibilidade de que foran lobishome e outros rexeitárano totalmente debido a que lles parecía unha tolería.
O final cando se soubo que os lobos eran Ana e Aurora por un feitizo que lles botou o pai inconscientemente non me gustou, tampouco me gustou cando mataron e feriron a algunha xente, nin cando ao final despois de casarse Xosé e Aurora morren todos só quedan eles e Ana, a loba.
Sen comentarios
Publicar un comentario