Reo

Comentario de Katia Pereira González


Reo
Xesús Fraga
Galaxia

  

 

 

A forma de comezar Xesús Fraga o libro de Reo fíxoseme moi coñecida, porque Xosé Neira Vilas tamén empeza máis ou menos desa maneira o libro de Memorias dun neno Labrego.

Ao principio custoume moito engancharme a el… pero a verdade é que non me rendín en ningún momento xa que dende o principio algo me chamou a atención;  non sei moi ben o que pero creo que foi o tema do graffiti.

Por outra parte contén interesantes reflexións sobre as realidades dos mozos de hoxe en día. Reo comparte ese sentimento de verse á marxe, de que as regras impostas pola sociedade, moitas veces, semellan indiferentes e inxustas. El observa o mundo dende un punto de vista particular e así o conta en primeira persoa, e sabe que pode aspirar a algo mellor, pero non ten moi claro o camiño para acabalo.

Gústame moito a súa positividade en cando o seu graffiti: Reo. Porque ten a intención de encher a cidade cos seus deseños e as súas firmas. Sabendo que o seu nome non é importante, pero o seu alcume si. Reo é un rapaz convencido do que quere facer, utiliza o graffiti como medio de expresión, pero no é un vándalo (non pinta en monumentos).

Este libro fíxome reflexionar sobre o tema do graffiti porque ten razón en de que o graffiti non debería ser ilegal porque é algo moi bonito que as veces te fai encher por dentro. A min por exemplo, encántanme os graffitis porque me fai sentir como feliz.

Finalmente este libro a verdade é que me fixo reflexionar moito, como xa dixen antes.