Este libro resultoume interesante, xa que
fala dunha historia moi preta a nós. Aínda que algunhas partes me resultaron
máis entretidas ca outras.
En xeral, o libro non me
desagradou, gustoume a linguaxe coloquial coa que se tratan os amigos de Reo,
os uns aos outros, tamén os coloquialismos que emprega o mesmo Reo para contar a
súa historia.
A idea de que Reo vexa o
graffiti como algo máis cunha simple pintada nunha parede, fai que me sinta
identificada. Percibe a arte dunha
maneira que nin o seu pai nin o meu entenderían.
Sen comentarios
Publicar un comentario