Reo

Comentario de Francisco Rodríguez


Reo
Xesús Fraga
Galaxia

 

 

 

Este libro, chamado REO é para min un dos mellores, ou o mellor libro que lin, xa que a cada páxina que lía, no único que pensaba era en seguir lendo sen ter en conta nin a hora, nin se tiña algunhas actividades pendentes, nada. Iso para min é a cousa máis importante que debe ter un libro. 

Pero non só me namorou este libro por iso, senón porque engloba case todas as cousas que me encantan tanto nos libros, nas películas, coma incluso nas series. Esas cousas que eu creo fundamentais son, por exemplo: o amor complexo entre Reo e Cora, unha rivalidade por ser o mellor como é a de Reo-Virus e posteriormente Reo-Oni, que trate temas da actualidade coma o consumo excesivo da droga, que desembocaba na morte de Chagui, e sobre todo que un grupo de rapaces cunhas pintas e cun gusto algo diferente, o típico que é raro que a alguén non lle guste o fútbol por exemplo, ou que tamén vese mal o de levar os pantalóns polo fondo do cú, pero para min totalmente respetable, conseguen unirse e formar unha amizade tan grande que ata se chega a chamar  "familia".

Por outra parte, encantoume o hobbi destes rapaces xa que eu era un dos moitos que non sabía apreciar algúns graffitis como o que son verdadeiramente, unha arte propiamente dita. As palabras de Reo fixéronme reflexionar sobre o do graffiti e agora cando paso por diante dun, véxoo dunha forma moi diferente. ENCANTOUME a frase que dicía Reo cando pasaba  por diante dun graffiti feito por el mesmo:"eu estiven aquí", tamén entendo agora a emoción que eles debían de sentir ao facer calquera "pota".

Quizais o único "pero" que lle podo poñer é que nos deixasen a todos coa mel nos beizos co tema de Oni xa que non nos acaba de desvelar a súa identidade.

Sen e Rai foron os personaxes que menos me gustaron, non sei se por que o tema do rap é mais normal co do graffiti ou que non lle encontrei esa atracción que si encontrei nos outros. E Cora encantoume, non só porque me gustaba ó imaxinarma, xa que aparecía moi, moi guapa na miña mente senón porque tamén comprendo o seu problema e entendo a súa maneira desesperada de buscar unha solución.

En definitiva, un libro case perfecto.