Comentario
de
Juan Ares Pérez
Xardín de inverno
Ledicia Costas
Everest
Este libro gustoume
bastante. E o primeiro de poesía que leo neste curso, e a verdade e que non me
disgustou como eu pensaba que o ía facer. Empezou a engancharme sobre todo
cando empeza a contar sobre a morte da súa avoa. Unha das estrofas desta parte
que máis me convenceu foi:
"daquela a vida doeu
tanto,
que quixen aprender a
camiñar cara atrás
para non perdela nunca de
vista"
É moi curto, pero tívenme
que parar moitas veces para entender o que quería dicir nalgúns versos, e
logo seguir para adiante. En fin, un libro moi recomendable.
Sen comentarios
Publicar un comentario