E toca seguir con Manuel Rivas, e eu -como non-
encantado. Esta vez toca “Todo é silencio”, un libro que aínda que o lin hai un
mes longo, non se me olvidou nada do que nel se conta, algo moi difícil tendo
en conta a miña memoria de peixe.
E se non se me esqueceu, será porque me gustou, penso
eu. A verdade e que é un libro difícil de que non che guste porque ao meu
parecer adáptase bastante a todo tipo de persoas.
Eu no libro encontro dous personaxes principais, a Mariscal, non se pode negar que el é o protagonista pero hai outro
personaxe que para min é principal, e este personaxe é o mar. Que dicir de
Mariscal, un home que fai o que lle peta sen que ninguén o impida nin o saiba
moitas veces, para min un personaxe orixinal e con algo que non sei
explicar, algo que o fai especial. No libro tampouco se poden olvidar aos
demais personaxes como Fins, Leda, Brinco, Chelín, catro amigos da infancia, importantísimos na
historia.
En xeral, o libro gustoume; non podería dicir o que
máis me gustou porque non o sei pero o libro é moi recomendábel, un bo
argumento, uns bos personaxes e todo en conxunto un moi boa historia sobre o
narcotráfico.
Sen comentarios
Publicar un comentario