Comentario de David Ouzande Núñez
Dos arquivos do trasno
Rafael Dieste
Galaxia
Este
libro gustoume moito aínda que a primeira vista os libros que están divididos
en relatos non me gustan, este chamoume a atención porque me gustou a súa
imaxe principal e porque me pareceu un libro diferente. Cando comecei a lelo, a
primeira historia xa ma sabía porque a lera noutro libro, era Sobre da morte de Bieito, iso axudoume
bastante a comezar porque esa historia tamén me gustara. A medida que fun lendo
íame gustando máis e parecíanme moi entretidos cada un dos relatos.
O
que máis me gustou é que ao principio non entendera moi ben O do neno suicida. Ese relato gustoume
moito, o que máis, a escena lévase a cabo nunha taberna na que un home, o vagamundo, contaba unha historia que
trataba dun home que en vez de nacer do ventre da súa nai nace da terra e vai
de vello a novo. Este traballa moito de vello para poder vivir ben de novo, e
entre os 50 e os 15 anos dedícase ás mozas e a pasalo ben. A partir de aí pensa
como será o seu futuro, crendo que podería pasar a súa lactancia no seo dunha
muller rica e nese momento o vagabundo
érguese e di: “Explícome, si, explícome que se
chimpase un tiro na sen o pobre rapaz”.
Recomendo
este libro porque é un bo libro, sinxelo e as historias son moi interesantes.
Sen comentarios
Publicar un comentario