Fantasmas de luz

Comentario de Rubén Lanzó Estévez


Fantasmas de luz
Agustín Fernández Paz
Xerais

É un libro moi, pero que moi bo; sinceramente encantoume.

Trata de como Damian e Marga fanse invisibles despois de perder os seus traballos, mais eu creo que realmente non eran invisibles, só que ao perder o traballo déronse conta de que deixaran pasar moitísimas oportunidades e os soños da súa vida, por iso deixaron de verse. O de que a outra xente non os vise ten máis que ver con  que como eles non se lucían, por así dicilo, o resto das persoas os trataban como marxinados sen importancia. Por iso cando se xuntou  toda  esa  xente,  ao ser iguais, víanse. Por iso para min a sentenza da historia é que esta é unha sociedade discriminatoria para a xente que ten menos recursos  e que para poder integrarse hai que intentar ser perfectos, cousa que é verdade, pero que a min non me fai moita graza.