22 segundos

Comentario de Brais González Penela


22 segundos
Eva Mejuto
Xerais

Cando rematei de ler este libro, entroume unha estraña curiosidade por saber que conclusións sacarían algúns dos meus compañeiros con esta lectura .

Creo que é necesario para darnos conta de moitas cousas , xa non tanto a min , persoalmente , que xa forxei estas ideas hai tempo , pero si a outras persoas que sexa polo que sexa , aínda non entenden o que é ser un mesmo.

Esta obra conta a historia en primeira persoa dun rapaz con disforia de xénero , que pasando por diferentes etapas , nas que sempre se atopaba o medo ao rexeitamento , dáse conta de quen é , e como debe loitar para que os demais o acepten .

O libro en si é ameno , non ten maior dificultade que a de sentarse a disfrutar dun bo anaco .

Unha característica , canto menos curiosa , é a maneira tan brusca coa que o protagonista pasa de referirse a si mesmo con palabras en feminino , a palabras en masculino , en cuestión de só dúas páxinas . Isto , para a miña opinión , fai unha clara división entre un fragmento coa mente cerrada , e outro coa mente libre , como deberia ser sempre .

Xa sexa para crear uns valores , ou para reafirmalos , esta lectura é máis que recomendable.