A estraña desaparición de Esme Lennox

Comentario de Noa Presas

A estraña desaparición de Esme Lennox
Maggie O´Farrell
Galaxia

Esta novela conta a historia de tres mulleres diferentres das cales as súas historias veremos entrelazadas.

A vida de Iris dá un xiro inesperado cnado recibe unha chamada dun psiquiátrico na que lle din que é a responsable de Esme, a súa tía avoa, isto colleu totalmente de sorpresa a Iris xa que descoñecía a existencia desta muller.

Por outro lado temos a Kitty, que na actualidade se encontra nun centro de anciáns, e padece Alzhéimer, a cal é a avoa de Iris e a irmá de Esme.

A partir destes piares comeza a desenvolverse unha novela de intriga na que os planos narrativos se solapan e alternan entre eles e tecen un fio na trama a tempo real protagonizado por Iris, e sobre el os recordos de Esme que viaxan ao pasado, pero de maneira desordenada con certas lagoas, tamén os recordos de Iris que a miúdo se perde no pasado e recorda a súa vida con Esme, aínda que ás veces a mente lle xogue malas pasadas, perda a memoria por momentos e experimentando outros moitos de lucidez debido á súa enfermidade.

A estrutura dsta novela foi o que máis me chamou a atención, xa que a historia está narrada a tres voces, ao principo custoume adaptarme aos saltos no tempo, pero cando te adaptas, de seguido comezas a disfrutar da lectura.Tamén se aprecia que frases que van saindo ao longo da novela, nun principio non sabemos onde colocalas, pero co tempo todo ten sentido e ímonos dando conta de onde encaixan as pezas que a escritora nos dá salteadas.

Por outra banda, a historia de Esme impresionoume máis que a das demais dende o principio, xa que vén dunha familia na cal a máxima aspiración dunha muller é encontrar un bo marido e casar, pero Esme quere algo máis. Ela é unha rapaza independente e libre que quere viaxar e aprender, nada de atarse nin obedecer. Pero se retrocedemos 60 anos no tempo, a sociedade daquela non vía con bos ollos a unha muller con esta maneira de pensar. Para min foi unha das razóns polas que unha rapaza con ganas de voar acabou encerrada nun psiquiátrico máis de 60 anos.

O que me fixo reflexionar e darme conta de como xulgamos hoxe en día ás persoas e tachámolas de tolas a aquelas que non seguen as normas sociais establecidas que nos ensinaron dende pequenos e moi pouca xente se atreve a cuestionar, ou aqueloutras que non seguen os patróns de “normalidade”, pero non obstante… Que é a normalidade hoxe en día?

Por estas razóns teño que dicir que esta novela é unha das máis complicadas que lin, pero encantoume, aínda que ao principio pensei en abandonala antes de comprendela de todo, pero resistín un pouco máis e comecei a entender a trama.

O que me deixou sen palabras foi o final, aínda que penso que se pode interpretar de varias maneiras.