Comentario de Silvia Souto Froján
A Viaxe de Gagarin
Agustín Fernández Paz
Xerais
A Viaxe de Gagarín do escritor Agustín Fernández Paz é unha novela
ambientada na época de Franco. Nela ,Miguel, cando xa terminara a dictadura,
comeza a escribir a súa infancia, pasando por toda clase de recordos. Este
libro dá a sensación de querer pasar ó protagonista por todo tipo de
situacións: dende que se namora por primeira vez, dende que un profesor a toma
con el polas súas ideas ou cando seu pai foxe por un longo período e súa nai
pasa dous longos días nos calabozos. Quizais esa parte na que o pai foxe pola
ditadura é unha das miñas partes favoritas, aínda que non é agradable, Miguel
comeza a ver o mundo tal e como é, e á súa vez, a facerse máis maduro. Tamén é
aí cando se desvelan moitos dos segredos que o rodean e que el só sospeitaba.
Non foi un libro que me encantara e penso que a razón foi que apenas
tiña unha importante historia detrás de todo. Trata moitos temas pero ningún a
fondo, salvo quizais cando se namorou. Gustaríame que houbese varios feitos que
me chegaran a sorprender, ou que na súa vida pasase algo que a volvera distinta
á dun rapaz normal na época na que vivía. Destacou pola súa fascinación polo
espazo, aínda que non tratou moito o tema.
O libro iníciase e termina con dúas datas espaciais moi importantes:
primeiro co cosmonauta Gagarin e despois coa chegada do home á lúa para
rematar.
Sen comentarios
Publicar un comentario