ESTA É A PÁXINA EXCLUSIVA DAQUEL ALUMNADO QUE QUERE COMENTAR, OPINAR E REFLEXIONAR SOBRE AS SÚAS LECTURAS.
UN RECUNCHO FEITO POR E PARA EL.

07/03/16

Os fillos do mar

 

Comentario de Vanesa Lalín Pousa



Os fillos do mar
Pedro Feijoo
Xerais 


Cando vin este libro, que gordo era…!, aínda que tiña un título que me resultou interesante “Os fillos do mar”, pero coma sempre , eu cando leo un título dun libro penso en algo, pero que o poñerme a ler normalmente distanciase do primeiro que amin me veu a cabeza, aquí pasoume o mesmo, aínda que cando rematei o libro deime de conta que o que pasara non estaba tan lexos, xa que puden comprender que en certo modo nesta historia en realidade si había moitas persoas que de certa maneira tiveran que ver moito co mar e todo o que se esconde nos nosos océanos e mares, que moitas veces son historias ou lendas, pero que no fondo eu penso que teñen algo sempre máxico aquí en Galicia, que a min me fan pensar de como serían as cousas na realidade.
Esta novela aínda así a pesar do seu tamaño resultoume moi doada de ler, enganchándome fácil, xa que estaba chea de intriga con moita aventura, co cal asua lectura resultabame moi agradable e entretida, por un lado falaba de cousas como podería ser a batalla de Rande, os nazis…, que dito doutra maneira resultarían aburridas ou como unha clase de historia, pero a maneira que ten o autor de contalas resulta doada e con certo humor, para min, en moitos momentos.
No libro falasenos de moitas cousas diferentes, tan ben nos conta cousas da cidade de Vigo, que para min e unha protagonista da novela, hoxe en día como de un momento a outro nos atopamos ala polo ano 1700, coa batalla de Rande na sua ría, ou na guerra Civil Española ou mesmo no tempo dos nazis, para min este viaxar no tempo foi algo que me gustou moito, xa que nunca sabía onde podería continuar a historia.
Outra cousa que a min o ler me entusiasmaba era que a intriga se manteña ata o final e aquí Pedro Feijoo conseguiuno, xa que por exemplo no caso da morte de Dona Isabel deixabate pensando, ata que por fin podes darte de conta do que pasaba.
Por outro lado esta novela leva envolta en si unha grande historia de amor como foi a de Simón e Mariña, que no medio de tantas cousas quere pasar coma desapercibida, onde non é o importante do libro pero que cando eu estaba lendo decateime que esto tamén me facia ler mais apresa, as veces, para saber o que pasaba con eles, xa que de repente cambioulles a vida dun momento a outro, e sobre todo a Simón que era como calquera de nos pero de repente a sua vida cambiou.
Fixome ver asi que calquera cousa que aínda que non pareza importante pode facer cambiar o rumbo da nosa vida, e que certas situacións ou vivencias nos van deixar marcados .
Como resumo podo dicir que amin este libro me gustou, xa que conta unha historia realista, que lle podería pasar a calquera, e por outro lado a maneira de nos contar como eran os sitios de Vigo, fai achegarte a eles, como se os coñecera, aínda que alguns non os coñezo, pero pensó que cando volva ir a Vigo que me vou fixar nos nomes deses lugares, rúas… xa que deixaron en min moita curiosidade.

Sen comentarios