Marta ante o espello

Comentario de Telmo García




 
Marta ante o espello
Teresa Calo
Xerais

A obra de teatro de Teresa Calo  fala da anorexia, un problema que lle afecta a moitas persoas que teñen unha imaxe distorsionada do que son, en realidade unas persoas enfermas pola falta de alimento real e alimento emocional.

Nesta obra vese perfectamente reflectido o mundo das anoréxicas dende a traxedia familiar ata os foros polos que contan as súas rutinas de enfermas sufridoras.

Este libro paréceme moi chocante polos diálogos das personaxes, por exemplo cando Marta discute co seu esqueleto ou cando a báscula, con ironía, a anima a que intente seguir rebaixando un pouco máis o seu peso para “palmala”.

Gustaríame salientar o inicio da novela, cando Marta fala co público e lles presenta os seus problemas coa anorexia, porque pareceume moi orixinal. Nunca lera unha obra de teatro na que o público fora parte do argumento da obra.

Aínda que eu non me sinto indentificado co argumento e un libro que te fai reflexionar sobre o afortunado que es cando non tes este tipo de problemas. Marta ao final da novela creo que se arrepinte do que fixo e deuse conta de que ela tíñaoo todo para ser feliz e desperdiciouno.

A escena final na que se van indo pouco a pouco as luces, ata o escuro total co berro esgazado de Marta mete un medo que tumba…