O corazón de Xúpiter

Comentario de Cristina Costela Seara

O corazón de Xúpiter
Ledicia Costas
Xerais

  

Este libro gustoume moitísimo, enganchoume dende a primeira páxina que lin e non puiden soltalo ata rematalo.

Dende o primeiro instante no que Isla chega á Rexión, Carballo e os seus amigos fanlle a vida imposible, pero Mar, unha rapaza que recibe cos brazos abertos a Isla,  defendea de Carballo e os seus amigos. O que me parece unha boísima actitude por parte de Mar e penso que todos deberíamos actuar así en caso de que alguén acose a outra persoa.

Isla, para desconectar e aislarse do mundo, chatea todas as noites cun home, que se oculta baixo o nome de Xúpiter, co que comparte algo en común: a Astronomía. Ao contarlle aos seus amigos que leva meses falando con Xúpiter, do que dicía estar namorada, sen coñecer nada sobre el e a súa vida.

Mar e Anxo, os seus amigos, advírtenlle do perigo que esta a correr xa que eles non se fian dese personaxe. Pero ela non fai caso dos seus consellos e leva unha sorpresa.

O final sorprendeume moito porque eu esperaba un final feliz, é dicir, unha historia de amor entre Xúpiter e Isla, aínda que ás veces tamén se me pasou pola cabeza que Anxo e Isla poderían acabar emparellados.

O personaxe de Carballo odieino dende o primeiro momento porque non me gustou a actitude coa que tratou a Isla dende que chegou á Rexión e que a acosara. Pero finalmente, transmitiume o seu lado bo (que tamén o tiña) e que a súa vida non era nada fácil posto que súa nai estaba metida no mundo das drogas.

Pareceume un libro moi realista, xa que hai que ter coidado coa Internet e ás veces sucede o que lle ocorreu a Isla e tamén nos fai reflexionar, ou polo menos a mín, sobre a drogadicción. Sen dúbida algunha recomendo este libro a todos aqueles que queiran pasar un momento agradable e inmerso nunha historia da vida cotiá.