Comentario de Laura Presas Mato
Comezarei comentando de que trata o libro. É un libro que fala do machismo
que había naquela épca, en como Calpurnia quería ser científica e ninguén da
súa familia exceptuando o seu avó a apoiaba na idea, abraioume que nin súa nai
a apoiase, xa que quería que a rapaza soubese coser ou cociñar e atopase un
home co que casar. Entre Calpurnia e o seu avó creouse un vínculo, xa que
o seu avó lle explicaba cousas e tíñaa como axudante de investigacións.
Paréceme incrible que a sociedade desa época puidese ser tan machista como para
non permitir a unha rapaza cumprir o seu soño de ser científica, que o que ela
tiña que facer debía ser cociñar, coser, atopar un bo marido que a mantivese e
logo ela coidar del. É inxusto que polo mero feito de ser muller se che
oprimisen moitas cousas.
O libro gustoume, ao ser unha rapaza comprendo o mal que o debería de pasar
Calpurnia ao ver que non podía cumprir o seu soño, que se vía discriminada pola
xente, que ata a súa propia familia rexeitaba que estudase iso. É un libro
interesante, en ocasións faise algo pesado, pero aínda así felicito a autora
por describirnos a sociedade da época nesta historia.
Sen comentarios
Publicar un comentario