Comentario de Lucrecia Balagué Blanco
Eu, pel
Teresa González Costa
Xerais
Este libro
trata sobre dúas vidas paralelas de dous rapaces, neste caso son Niki e
Imnominable.
Non me gustou nada como trataron ao pobre do de cuxo nome non pronunciamos (Imnominable), non é normal nunha familia de ricos, que só ten un fillo, que o traten así de mal. Porque o pobre neno non tivo a culpa de nacer así, con pouca mielanina, no mundo hai moita xente branca e moita xente dunha cor máis escura, malia iso non temos por que ser tan racistas con eles, ninguén é perfecto, nin sequera as modelos xa que se cren as máis fermosas por ter premios e un montón de maquillaxe na cara, iso non debería de ser así, TODO O MUNDO TEN DEREITO A SER IGUAL, A QUE O TRATEN IGUAL. Por un simple problemiña de cor non debemos de ser malas persoas con el/ela. Temos que deixar de lado ese racismo que nos mata por dentro, consúmenos.
A xente métese coa xente doutra cor para sentirse "guai" pero non é así, o único que consegue é que esa xente se sinta mal, o máis duro é que todos facemos o mesmo, ata que chegamos a un punto desa situación, na que nos poñemos no lugar do outro e sentimos todo o mal e o dano que estamos causando, espero que chegue un día no que todos no deamos de conta e saibamos convivir xuntos.
Ata as películas son racistas, porque, se te das de conta, nas series de medo sempre morre primeiro o moreniño, e sálvase a máis guapa, iso ponme dun mal humor....
Por outro lado esta Niki, ela é pintora e fai uns cadros moi bos. Deume pena porque os seus pais morreron, e grazas a Galeán puido ter unha nova familia.
O libro fala de que Galeán descarga toda a súa ira pintando cadros, fai ben, é un bo método para quitar todo o malo para fóra. Galeán foi o único que lle fixo caso ao Imnominable, pero o pobre estaba moi asustado e comezou a berrar, xa que iso era algo novo para el.
En resume, o libro gustoume, pero foi moi complicado de ler, xa que estou acostumada a ler algo dunha soa persoa e a historia vai intercambiando as historias, ao principio fala sobre o Imnominable e despois empeza a falar de Niki, outra cousa que non din entendido é o de por que Niki foi a un psiquiatra.
Espero ter o honor de coñecer á autora, xa que me parece unha escritora interesante e gustaríame facerlle unhas preguntas.
Non me gustou nada como trataron ao pobre do de cuxo nome non pronunciamos (Imnominable), non é normal nunha familia de ricos, que só ten un fillo, que o traten así de mal. Porque o pobre neno non tivo a culpa de nacer así, con pouca mielanina, no mundo hai moita xente branca e moita xente dunha cor máis escura, malia iso non temos por que ser tan racistas con eles, ninguén é perfecto, nin sequera as modelos xa que se cren as máis fermosas por ter premios e un montón de maquillaxe na cara, iso non debería de ser así, TODO O MUNDO TEN DEREITO A SER IGUAL, A QUE O TRATEN IGUAL. Por un simple problemiña de cor non debemos de ser malas persoas con el/ela. Temos que deixar de lado ese racismo que nos mata por dentro, consúmenos.
A xente métese coa xente doutra cor para sentirse "guai" pero non é así, o único que consegue é que esa xente se sinta mal, o máis duro é que todos facemos o mesmo, ata que chegamos a un punto desa situación, na que nos poñemos no lugar do outro e sentimos todo o mal e o dano que estamos causando, espero que chegue un día no que todos no deamos de conta e saibamos convivir xuntos.
Ata as películas son racistas, porque, se te das de conta, nas series de medo sempre morre primeiro o moreniño, e sálvase a máis guapa, iso ponme dun mal humor....
Por outro lado esta Niki, ela é pintora e fai uns cadros moi bos. Deume pena porque os seus pais morreron, e grazas a Galeán puido ter unha nova familia.
O libro fala de que Galeán descarga toda a súa ira pintando cadros, fai ben, é un bo método para quitar todo o malo para fóra. Galeán foi o único que lle fixo caso ao Imnominable, pero o pobre estaba moi asustado e comezou a berrar, xa que iso era algo novo para el.
En resume, o libro gustoume, pero foi moi complicado de ler, xa que estou acostumada a ler algo dunha soa persoa e a historia vai intercambiando as historias, ao principio fala sobre o Imnominable e despois empeza a falar de Niki, outra cousa que non din entendido é o de por que Niki foi a un psiquiatra.
Espero ter o honor de coñecer á autora, xa que me parece unha escritora interesante e gustaríame facerlle unhas preguntas.
Sen comentarios
Publicar un comentario