Comentario de Lucía González Bouzas
Memorias dun neno labrego
Xosé Neira Vilas
Galaxia
O libro gustoume porqeu o que conta foi o que lle pasou á maioría dos nenos galegos no pasado.
Recordoume moito as historias que me conta sempre a miña avoa, porque a ela pasoulle o mesmo ca ao neno, non tiveron infancia.
O que máis me gustou foi que o rapaz intentase cambiar a súa vida escribindo no caderno e rebelándose contra os ricos que mandaban neles.
E o que menos me gustou foi que o tratasen coma un adulto facéndolle levar o loito para que quedase na casa os días de festa e a morte do seu can debido ás galiñas envelenadas.
Tamén creo que o neno pensa moito no mundo e reflicte nos episodios a súa vida como labrego.
Recordoume moito as historias que me conta sempre a miña avoa, porque a ela pasoulle o mesmo ca ao neno, non tiveron infancia.
O que máis me gustou foi que o rapaz intentase cambiar a súa vida escribindo no caderno e rebelándose contra os ricos que mandaban neles.
E o que menos me gustou foi que o tratasen coma un adulto facéndolle levar o loito para que quedase na casa os días de festa e a morte do seu can debido ás galiñas envelenadas.
Tamén creo que o neno pensa moito no mundo e reflicte nos episodios a súa vida como labrego.
Sen comentarios
Publicar un comentario