A soidade do asasino

Comentario de Alba Gómez Barros


A soidade do asasino
Carlos G. Reigosa
Xerais

Unha dialéctica entre a vítima e o asasino na que os dous comezan a falar e sucede algo inevitable, deixan de ser dous descoñecidos. Pouco a pouco van descubrindo as súas verdadeiras identidades e isto fai que a acción demore ata un final incerto. Pode o asasino deixar de selo? Pode a vítima evitar o seu fatal destino?

Cómpre resaltar que este libro enganchoume na súa lectura dende un primeiro momento, xa que me mantivo nun estado de intriga dende a primeira páxina. Durante todo momento tiven unha gran curiosidade por un final que dende a miña perspectiva variaba a cada paso que transcorría a historia.

Ademais da trama principal, parecéronme moi entretidas as historias secundarias que lle daban unha explicación ao enfrontamento entre a vítima e o asasino.

O feito de que este libro tivera dous personaxes paréceme un punto positivo, xa que logra narralo mellor e dunha forma incrible.

En conclusión A soidade do asasino gustoume moito e pareceume un bo libro. A pesar de que as pezas teatrais e o misterio non é o meu, o autor logrou espertar o meu interese.