O corazón de Xúpiter
Ledicia Costas
Xerais
Ledicia Costas
Xerais
"O corazón de Xupiter" gustoume moitísimo e tívome intrigada todo
o tempo ata o final, que por certo foi un final totalmente inesperado para min,
pensei que ía ser doutra forma.
Al principio o libro non me gustou, non o entendia, pero logo comecei a lelo e gustoume mito.
Al principio o libro non me gustou, non o entendia, pero logo comecei a lelo e gustoume mito.
Non me sentón identificada con ningún personaxe, pero cando Carballo lle fixo
iso a Isla no vestiario deume moitisima pena e moitísima rabia que xusto ese
día Mar e ela estiveran enfadadas e que non puidera estar alí Mar para axudala.
Por outra parte tamén me deu pena o de Carballo, o tema da súa nai, nas
condición nas que vivia, parecía que el era o pai da súa nai en vez de o fillo,
e non me parece ben que un rapaz teña que pasar por ese tipo de cousas... Aínda
que todo iso non xustifica o que lle fixo a Isla.
Cando Anxo lle dixo a Isla todo o que pensaba sobre Xupiter, eu penso que
Anxo nese intre tiña razón, Isla debeulle facer mais caso ao seu amigo ca a un
descoñecido, porque aínda que levaban falando moito tempo eran dous
descoñecidos, e todo o que Xupiter lle dicia e canto a súa personalidade e al
seu físico era mentira.
O libro en xeral gustoume moito, menos o final que como xa dixen pensei que
día ser diferente. Pero o
libro gustoume moito.

Sen comentarios
Publicar un comentario