Comentario de Adrián Mato
Marxinados
Pepe Carballude
Galaxia
A maior lección da vida é a que nos
ensina esta novela, axudar ao próximo.
Prefiro dicir o que máis me gustou de cada personaxe:
-Víctor: é o protagonista desta
historia. Volveu o internado onde se criara por mor de quedar orfo. Non logra
atopar o se lugar cando chega, pero pouco a pouco remata sabendo que é
necesario para os rapaces que coida en especial para Noelia. A medida que
transcorre o libro acontécenlle máis problemas, como o que lle ocorre con Nuria
ou a falta de Inés, dos que logra fuxir coa axuda de sor Asunción.
-Sor Asunción: Como a directora do
internado no que acontecen os sucesos, ten unha relevante importancia na
historia. É unha gran fonte de apoio para cada un dos rapaces que se atopan
alí.
-Noelia: foi a personaxe que máis
pena me deu, pola razón de que é unha
rapaza pequena que está a sufrir algo que ninguén debería sufrir nunca.
-Said: un rapaz cuxo pasado ten
demasiada importancia para el polo cal non
lle fai caso a ningunha muller excepto a sor Asunción.
-Román e Santi: dous rapaces que
chegaron ao internado por causa de que súa nai é drogadicta. A pesar de ser
irmáns son completamente distintos, mentres que Román ( o irmán maior ) e
listísimo, Santi ten problemas.
-Marta e Tomás: son dous educadores
amigos de Víctor.
-Nuria: unha rapaza que estaba
pillada por Víctor. Ao final acaba sendo unha afamada resposteira.
-Inés: ex educadora. Foi compañeira
de Victor no Internado. Decidiu ir para Malawi axudar aos nenos máis
desamparados.
Non teño
ningunha pega.
Sen comentarios
Publicar un comentario