O corazón de Xúpiter

Comentario de Patricia Lázara Framiñán

 

 

O corazón de Xúpiter
Ledicia Costas
Xerais

 

 

 

O que relata este libro, como o seu título fai entender, é unha historia de amor, pero un amor virtual. Os pais de Isla deciden mudarse de cidade e a ela cóstalle moito acostumarse, aínda que coñece a Mar e vólvense mellores amigas. Carballo, un rapaz da cidade, empéñase en facerlle a vida imposible a Isla e ela non sabe por qué. Casiopea é o nome que emprega a protagonista nos foros de astronomía que frecuenta, pois é unha gran afeccionada das estrelas e do espazo en xeral. Nestes foros coñece a Xúpiter, polo cal comeza a sentir algo máis que afecto pero el non quere darlle ningún dato sobre a súa vida real, despois de moitos meses falando pola internet deciden citarse na noite de San Xoán, pero non todo é tan fermoso como parece. 

A verdade é que este libro nin me gustou nin me desgustou. Cando comecei a lelo pareceume esxtraño, pero pronto comprendín que estaba comzando case polo final! O que máis me gustou foi o tema do amor e da amizade, que podemos observar en Mar e Isla, Anxo (un amigo de ambas), etc... O que menos me gustou foi o final, sen dubidalo. Quero sinalar unha frase que dicía a avoa de Anxo sobre as medusas: "Cando vexas demasiadas, bótate a tremer". 

Por último, recomendaríallo a aquelas persoas que lles guste sorprenderse cos finais.