Comentario de Lucía García Rodríguez
Cartas de inverno
Agustín Fernández Paz
Xerais
Todos os libros de misterio que lin ata agora tiñan un final común: o
protagonista remataba descubrindo a orixe de ruídos e feitos estraños. Pero
este non, é diferente, xa que o autor non escribe o que sucedeu. O lector debe
imaxinalo.
O final sorprendeume moito, pero gustoume. Aínda así, teño unha dúbida: que
había na cripta?
Gustoume moito, xa que te sorprende constantemente.
Sen comentarios
Publicar un comentario