Comentario de Lucía González Bouzas
Mil cousas poden pasar
Jacobo Fernández Serrano
Xerais
Este libro pareceume moi bo e gustoume, porque aínda que está pensado para rapaces máis pequenos creo que é moi entretido. Recordoume a outros libros que lera cando era máis pequena polas súas ilustracións que fan comprendelo moi ben. A parte que máis me gustou do libro foi cando Propicio se converteu no novo enterrador e decidiu desenterrar todos os mortos e arranxar o cemiterio coma un parque. Tamén me gustaron moito os ditos do parente do gato Kandás. O que me deron a entender os personaxes de Lina e Pouco é que cando loitas por algo que queres acabas conseguíndoo, pero non sen esforzo. Igual ca Hedión entendeu que o verdadeiramente importante era o seu fillo e non a tuba nin o cemiterio.
Sen comentarios
Publicar un comentario