Comentario de Cristina Núñez Sanmartín
Fantasmas de luz
Agustín Fernández Paz
Xerais
É un libro que non engancha ata que o rematas, pero gustoume, aínda que eu contaría algo máis da historia. O que non me gustou é que o home comparara todo coas películas, aínda que traballe nun cine, a vida real non é un filme.
Produciume moitas sensacións. Cando se poñía a falar das películas pensaba que o home era un pesado, cando falaba coa súa dona do mal que lle ía o matrimonio dábame moita mágoa e case se me saltaban as bágoas, cando ían roubar por aí tiña moito desacougo por se os pillaban e cando o home descubriu que había máis xente setín alegría de non sabelo só.
Produciume moitas sensacións. Cando se poñía a falar das películas pensaba que o home era un pesado, cando falaba coa súa dona do mal que lle ía o matrimonio dábame moita mágoa e case se me saltaban as bágoas, cando ían roubar por aí tiña moito desacougo por se os pillaban e cando o home descubriu que había máis xente setín alegría de non sabelo só.
Sen comentarios
Publicar un comentario