Comentario de Susana Cumbraos
Ruído. Relatos de guerra
Miguel Anxo Murado
Miguel Anxo Murado
Galaxia
De novo volvín a mergullarme entre as páxinas escritas por Miguel Anxo Murado pa
ra darme conta, unha vez máis, quen en cada relato se pode atopar un sentimento oculto que está destinado a nós mesmos, os lectores.
E foi así, deste xeito tan marabilloso, como Murado nos transmitiu neste libro como só os valentes sobreviven e que baixo un bo libro sempre hai un valente escritor. Para ser concisa, direi que en xeral gusoume moito... Cada un dos diferentes relatos contados eran maxistrais, sobre todo cando te lembras de que todo é real, de que acontece día a día neste mundo e que nun só abrir e pechar os ollos as vidas de centos de persoas evapóranse na nada.
Esta idea báteme moi dentro, e á vez atorméntame.
Poderíalle poñer "peros" a este libro, como a case todos, pero o único que lle vou poñer vai ser o dos bruscos e crueis finais da maior parte dos relatos. É lóxico que acaben mal, pero é demasiada crueldade.
ra darme conta, unha vez máis, quen en cada relato se pode atopar un sentimento oculto que está destinado a nós mesmos, os lectores.E foi así, deste xeito tan marabilloso, como Murado nos transmitiu neste libro como só os valentes sobreviven e que baixo un bo libro sempre hai un valente escritor. Para ser concisa, direi que en xeral gusoume moito... Cada un dos diferentes relatos contados eran maxistrais, sobre todo cando te lembras de que todo é real, de que acontece día a día neste mundo e que nun só abrir e pechar os ollos as vidas de centos de persoas evapóranse na nada.
Esta idea báteme moi dentro, e á vez atorméntame.
Poderíalle poñer "peros" a este libro, como a case todos, pero o único que lle vou poñer vai ser o dos bruscos e crueis finais da maior parte dos relatos. É lóxico que acaben mal, pero é demasiada crueldade.
Sen comentarios
Publicar un comentario