Comentario de Marcos González Fernández
Un casoiro ben mal amañado
Bali Rai
Sotelo Blanco
Gústame moito do libro a sensación de realismo, que vén dada sobre todo polas palabrotas e vulgarismos que usan os personaxes, e pola boa adaptación que fixeron os tradutores deses vulgarismos, xa que supoño que será difícil trasladalos ao galego.
Atopei moi graciosa a vinganza da páxina 168.
O libro pareceume moi bo, porque é fácil de ler, entretido, polas ensinanzas que nos dá, divertido, realista... A pesar de certos matices que non me gustaron.
Creo que deste libro debemos aprender que cada un é responsábel das súas decisións, que ninguén pode escoller por un, nin obrigar a tomar unha ou outra decisión, e que cada quen debe definir as súas prioridades (que normalmente non coinciden coas doutras persoas) e non por iso é un egoísta; opino coma o autor, polo que pon no libro.
Atopei moi graciosa a vinganza da páxina 168.
O libro pareceume moi bo, porque é fácil de ler, entretido, polas ensinanzas que nos dá, divertido, realista... A pesar de certos matices que non me gustaron.
Creo que deste libro debemos aprender que cada un é responsábel das súas decisións, que ninguén pode escoller por un, nin obrigar a tomar unha ou outra decisión, e que cada quen debe definir as súas prioridades (que normalmente non coinciden coas doutras persoas) e non por iso é un egoísta; opino coma o autor, polo que pon no libro.
1 comentario:
un casoiro ben mal amañado pareceume un libro moi interesante.
gustoume moito, porque unha páxina de lectura pedíache outra e estaba desexando chegar ao final.
parece que este libro reflexa moi ben que debemos ser nos os que tomemos as nosas propias decisións, aínda que moitas veces non poidamos.
Publicar un comentario