As mil e unha noites

Comentario de Nerea Álvarez González


As mil e unha noites
Vicens Vives

Persoalmente este libro non me gustou moito porque os reis tratan as mulleres como se elas fosen as únicas infieis, é dicir, que reflexa unha actuación algo machista.

En xeral os contos non me gustaron, porén houbo dous que me gustaron bastante. Foron “Aladino e a lámpada marabillosa” e o outro foi “Alí Babá e os corenta ladróns”. Eses foron os únicos contos que me gustaron .

O principio do libro foi o que menos me gustou xa que expresa unha forma moi machista do rei cara ás mulleres do reino porque cada vez que  casaba con unha , ó día seguinte mataba para que non lle fose infiel, isto non me gustou porque non todas as mulleres lle son infieis aos seus homes. De todos os xeitos, o final foi o que máis me gustou porque o rei acábase dando de conta de que a súa esposa non lle era infiel e acábase namorando dela e perdóalle a vida dicíndolle que el a salvará de todos os perigos que se lle presenten ante ela.

Gustaríame que se escribisen outros contos un pouco máis divertidos ou misteriosos xa que persoalmente as historias de xeques e xenios non me gustan moito.

Ámote Leo A. Destino Xalundes

Comentario de Cristina Costela Seara

Ámote Leo A.

Rosa Aneiros

Xerais

 

 

“Ámote Leo” de Rosa Aneiros foi un libro que me gustou moitísimo. Este libro móstranos a valentía de Leo ao decidir facer a viaxe ela soa, despois de que os seus amigos se botaran atrás.

            Fálanos da valentía de Leo, unha rapaza que rematou a súa carreira, e que é capaz de coller un avión para viaxar polo mundo ela soa durante 6 meses. A súa familia, non o acepta moi ben. A actitude da nai é a que calquera nai tería, esa actitude protectora que todas as nais teñen, dicíndolle  que non vaia a África, que teña coidado, que non fai falla que estea os 6 meses por aí, cando queiras vir, volve. Mentres que seu irmán Roi, dille que lle conte todo o que fai, onde está e que de vez en cando se conecte a Skype, xa que a el tamén lle gustaría viaxar pero non pode porque está en cadeira de rodas.

            Leo, vai a Lisboa, Marrakech, Cairo e Istambul, durante as súas viaxes aos diferentes destinos coñece a xente coa que convive e grazas a eles gasta menos diñeiro, tamén se ve envolta nunha serie de aventuras e nunha misteriosa mensaxe da que só sabemos o que pon “ÁMOTE LEO A”, esta mensaxe atopáa Leo en cada un dos seus destinos.

            É un libro que engancha, porque queres ir sabendo a que lugares vai Leo, quen escribe a mensaxe e aínda así ao rematar o libro quédanche moitos interrogantes polo que toca ler o segundo libro de “Ámote Leo”.

            Eu penso que calquera persoa na situación de Leo suspendería a viaxe e quedaría na casa e cos seus amigos, ou quizais non tan amigos, porque se tiñan plantexado esa viaxe, non se deberían botar atrás cando xa o teñen preparado. Se xa sabían que non ían ir, que dixeran “non” dende un principio. Aínda así penso que Leo ademais de valentía, sente rabia e está enfadada cos amigos polo que decide coller un avión rumbo a varios sitios, para que os amigos visen que ela non se ía render, que ía loitar pola promesa que fixera. E cumprila.

           

Flor de area

Comentario de Nerea Álvarez



 Flor de area
Manuel Lourenzo González
Xerais

Este libro é un dos libros que máis me gustaron  porque é unha historia , como digo eu de medio amor , porque trata sobre o amor non desexado.Tamén é certo que así como me gustou moito a mesma vez desgustoume o lugar de desenvolvemento ,quero dicir,que o lugar onde ocorren os feitos non é que me desguste pero tería máis chicha, para o meu gusto,se ocorrese en  Galicia teríame moito máis interese .

Co tema ,gustoume moito a forma na que a protagonista se expresa porque é como moi natural ,simple e nótase que a súa vida non foi fácil.

Nesta avaliación foi o libro que menos me custou ler xa que engancha moito o seu personaxe principal e a historia como é de amor pois aínda me gusta máis.

Outra das cousas que non me gustou foi o título da novela.Gustaríame tamén que tivese outro comezo porque non me gustou moito o comezo que tiña ,de todas formas o final que tivo foi moi bonito.

Penúltimas tendencias

Comentario de Nerea Álvarez González

Penúltimas tendencias
Carlos Negro
Xerais

 

 

 

Este libro de poesía de Carlos Negro é un libro moi realista para a nosa idade, é dicir, que aínda que sexa un libro de poesía trata sobre temas que ós adolescentes lles “preocupa”. Teño que dicir que é a segunda vez que leo algún poema deste autor e, a verdade,  encántame como xoga coas palabras e coas metáforas.

Un dos poema que máis me gustou foi o poema de ES UNHA CHICA CHIC? (AUTOCUESTIONARIO). Gustoume moito este poema porque a estrutura deste é un cuestionario dunha revista de adolescentes; a adolescente que responde ó cuestionario non responde como o faría calquera adolescente, senón que responde con moita sinceridade, delicadeza e ás veces con algo de melancolía.

Os poemas que máis me gustaron de todo o libro foron os de NON TEÑO GANAS DE TI, porque tratan sobre o amor e o non amor, e a min eses poemas encántanme.

En xeral gustáronme todos os poemas, só hai un que non me gustou tanto coma os outros que foi o de CASUAL LOOK porque non entendín moi ben o que quería transmitir.

Males de cabeza

Comentario de David González Sampayo


Males de cabeza
Fran Alonso
Xerais

"Males de cabeza" é un libro de Fran Alonso, que está composto de varios historias moi interesantes e divertidas, nas que un dos temas principais é a loucura que percorre o corpo de todo ser humano. Eu recomendaría esta historia porque é fáciil de ler e cun léxico non moi complicado. Con todo, deste libro tamén saco algúns datos negativos, como, o pesadas que se fan algúns dos relatos pola súa grande extensión e polo enrevesados que se poden chegar a facer. Seguindo estos datos vou destacar catro relatos: os dous que máis me gustan e os dous que menos. Positivamente vou destacar "A señora Lola" e "05 AM (Vigo)"; mentres que negativamente vou facer referencia a "Coma vostede e coma min" e "O ceo amarelo".

"A señora Lola" é unha historia curta pero moi productiva e reivindicativa. A pesar da súa pequena extensión nesta obra faise referencia ao machismo dalgunha sociedade e á impotencia da muller para actuar. No relato o tema principal é unha muller que traballa todo o día e leva un soldo á casa, e cando chega á casa o seu home pídelle que faga a cea, a pesar de levar todo o día deitado no sofá. Por esto e polo interesante que é a obra, esta foi unha das mellores do libro, para min.

Outra das obras que máis me gustou foi "05 AM (Vigo)" porque trata un tema moi actual e este relato, tamén é moi realista. O tema principal da historia son os efectos que causan as drogas sobre unha persoa, entre os que se atopa a perda da cordura. Cando falo de realismo refírome a que se saes de madrugada á zona de marcha dunha cidade, atopas moitos chavales que se atopan baixo os efectos das drogas e o alcohol.

Sobre "Coma vostede e coma min" e "O ceo amarelo" vou facer unha reflexión conxunta porque foron as dúas obras que menos me gustaron. Os motivos polos que menos me gustaron foron porque me pareceron unhas obras moi aburridas e decepcionantes, en definitiva, unha tontería. Creo que estas dúas obras  non merecen estar nun libro medianamente interesante e divertido. Tamén debo dicir que estas son as dúas obras nas que, na miña opinión, se expresa a tolemia no seu grao superlativo, xa que na primeira un home cre máis necesaria a alimentación dos seus cans cá súa e na segunda, un home ve o ceo amarelo pensando que ten hepatite e, finalmente, esa cor débese a que se vai producir unha chuvia de fideos.