ESTA É A PÁXINA EXCLUSIVA DAQUEL ALUMNADO QUE QUERE COMENTAR, OPINAR E REFLEXIONAR SOBRE AS SÚAS LECTURAS.
UN RECUNCHO FEITO POR E PARA EL.

31/05/11

Látego de algas

Comentario de Aroa Espiño


Antón Reixa
Látego de algas

Espiral Maior.

Un libro que coa súa poesía fai que te olvides de todo o que te rodea, unha poesía fácil de sentir, unha poesía que te evade.

Lin moi pouca poesía e nesta encontro algo que me desconcerta: palabras aparentemente perdidas entre os versos e que, para min, non teñen sentido ningún. Pero máis me desconcerta ver que me gustan, inda que non entenda ben os poemas, lévanme a outras realidades e sorpréndeme, despois de gozar o poema quedo cavilando na habilidade dos poetas para chegar ao máis fondo.
Algúns termos que repite moito son: "látego de algas, ansiedade opaca, látegos sonoros de algas opacas, cabeza de vento".
Non sei se é así con todo o mundo, pero a min pásame que sempre que me sinto identificada coa lectura, cos sentimentos que plasma o que escribe, gústame. Gústame porque hai veces que parece que ten a chave do que penso xa que manifesta os meus pensamentos mellor do que eu o faría, e deste libro en moitos dos poemas vinme reflectida, de feito, ata un deles coincide con algo que eu escribira anteriormente. O poema é "Cabezas de vento". Fala dunha parella que está na praia xogando, están namorados, ao comezo moi namorados pero por unha parvada comezan a discutir, a discusión aumenta, lévano todo máis alá das palabras, e todo cambia, o estado de ánimo destas dúas persoas e seguramente as vidas, nuns minutos.
E fai unha reflexión, ou a min parécemo, sobre os axentes externos a eles dous, o clima, a paisaxe, todo o que lles rodeaba non cambiara.
Non sei; nunha ocasión cando todo me parecía que ía mal, despois duns días metida na habitación, saín pasear polo monte, cheguei a uns penedos e mirando para a miña casa e as veciñas soprendeume, inda que non debería, sorprendeume que aínda que a min me cambiara a vida, o exterior non se percataba de nada, todo seguía igual, as mesmas casas, o mesmo ceo e as mesmas árbores de había un ano e de había quince.
Un poema que me encantou foi "Respirada nos meus salaios". Pareceume precioso o xeito no que expresa todo o que é para el, o moi dentro de si que a ten.
É un libro que xa lin varias veces e que quero volver reler de cando en vez.

15/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Aroa Espiño


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia

Este libro non me gustou, fíxoseme moi longo e paréceme que lle dá demasiadas voltas a todo. O detective investiga por todas as partes, mesmo en lugares dos que non tira ningunha pista. Leo Caldas é un tipo que me gusta e nalgunha parte do libro ata rin con algunha das contestacións que lle manda ao seu axudante.
Paréceme interesante o toque misterioso que lle deu o autor á historia poñendo o afundimento do Xurelo como posible desencadeante da morte do Rubio.
Outro aspecto que me gustou foi o feito de que estea ambientada no noso tempo e nun lugar tan próximo a nós, síntese máis achegado todo.

13/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Bruno Rivas Fernández


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia


Este libro gustoume moito. Ao principio pensei que me ía ser difícil de ler, xa que é moi groso, e porque nunca lera ningunha novela negra. Tamén me impresionou a capacidade que ten o escritor de entreter e ao mesmo tempo que cada páxina invite a ler a seguinte. Gustoume máis a partir da páxina 50, cando comeza de verdade a investigación. O personaxe que máis me gustou foi Estévez que lle dá un toque de humor á historia.
Gústame que o autor consiga terme en vilo e que tente pensar quen é o asasino. Gústame esa dúbida constante que consegue crear e que leva a buscar outros asasinos diferentes, sempre pensando no que non é. O mellor é o final, cando se descobre quen é.

10/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Alejandro Villaverde Dapena


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia



Este libro gustoume bastante porque ten intriga dende o comezo e iso é algo que me gusta porque cando menos é un acicate para me enganchar desde o principio da acción, que xa teñan emoción para animarme a seguir lendo.
Ten un final inesperado posto que non pensei nese asasino e dálle moitas voltas para chegar a sabelo e investigou a moitos outros que de nada lle serviu.
É un libro entretido que a pesar de ser tan longo lese fácil.

09/05/11

A praia dos afogados

Comentario de Belén Rey Doval

A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia


Un libro con moita intriga. Ao principio pensei que ía ser aburrido pero pouco a pouco foime gustando máis.

08/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Zeus Álvarez Gómez


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia



Teño que admitir que eu non son dos que len moitos libros, pero sen dúbida este foi o mellor de todos os que lin ata agora. Os libros que se basean en historias reais sempre me chamaron a atención, e este impresionoume. Paréceme perfecto o lugar, os personaxes, o tema en si.
No momento en que un se mete na pel do inspector, cada páxina engancha máis e máis xa que todo se vai concatenando. O libro é moi detallista, conta parte por parte o que se considera importante e isto fai coma se se estivese a producir no momento.
Gústame Rafael, que semella estar nun segundo plano pero a súa maneira de ser é moi parecida á dun principiante e iso inda leva máis á realidade.

07/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Santiago Villaverde Fernández


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia


Foi un libro que me gustou moito porque nos conta a historia dun policía chamado Leo Caldas que investiga a morte de Xusto Castelo, que parecía un suicido pero resulta ser un asasinato. Leo Caldas e o seu axudante Rafael Estévez interrogan e buscan probas en Panxón, onde apareceu o cadáver de Castelo e o seu barco afundido no mar, nun lugar difícil de chegar en barca.
O final é moi interesante porque non o imaxinaba

06/05/11

A praia dos afogados

Comentario de Sarai López Espiña


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia

É un libro que me gusta moito xa que é de misterio. Tamén me gustou moito porque é moi entretidoe pásalo moi ben lendo. Como conta a historia encantoume porque é moi ameno e moi fácil de ler. A investigación é moi interesante e o seu compañeiro Estévez faina moi divertida. Para min é unha novela perfecta e máis que recomendable.

05/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Eduardo Villaverde

A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia


Este libro foi un dos que máis me gustou. Non só polo contido da historia senón tamén polo xeito de contala. O autor consegue que o lector non perda o interese en ningún momento, sempre engade algo que che chama a atención e te mete totalmente na historia.
É moi fácil de ler, unh pouco lioso, xa que se non estás atento ao que acontece pode que te perdas e teñas que volver atrás porque o autor dálle mil voltas a quen é o asasino.
Ler este libro non resulta nada aburrido porque o protagonista é un home que semella divertido, astuto, inquieto, intelixente e cun punto chistoso que é quen de reprender os impulsos de Estévez cando quere romper algo ou pegarlle a alguén.
Outras das cousas que me gustou moito foi que o autor meteu un asasinato dentro doutro.

04/05/11

A praia dos afogados


Comentario de Carmen Campos García


A praia dos afogados
Domingo Villar
Galaxia



A min este libro gustoume moito xa que me parece unha historia interesante. A pesar de ser un libro tan longo non me custou traballo lelo xa que dende o principio me atraeu. Gustoume asemade o ambiente no que se desenvolveu o libro xa que o mar é moi noso, aínda que eu sexa do interior, así o sinto. O final foi algo insospeitado xa que nunca me imaxinaría quen foi o asasino con tantos posibles culpables. E gústame que o final nos permita imaxinar outras realidades.

03/05/11

Un home que xaceu aquí


Comentario de Sarai López Espiña


Un home que xaceu aquí
Aníbal Malvar
Sotelo Blanco


É un libro que me gustou porque é unha novela negra aínda que para min comeza moi rápido co tema da desaparición. Á parte disto é un libro que engancha e é moi entretido. Recoméndoo por este motivo

02/05/11

O capitán Lobo Negro


Comentario de Aroa Espiño

O capitán Lobo Negro
Xoán Manuel Valcárcel
Galaxia

Este non é un libro nin moito menos dos que podo dicir que deixaron pegada en min, pero considéroo un libro de lectura entretida.
Algún conto non me gustou nada, mentres que houbo un en especial que me sorprendeu a habilidade que ten o autor de facer que non queiras soltar o libro, por ese motivo o relato chámase "Animación á lectura"
Redacta de tal xeito que tiñe sono e non tiña pensado acabar o relato esa noite pero tiven que facelo, o autor fálache directamente e fálache de cousas que fas ou pensas como se as puidera saber e aínda que non atine unha iso fai que gostes da lectura.
O conto "O capitán Lobo Negro" pareceume moi duro, pero todos os contos teñen implícitos sentimentos, o autor non se limita a contar feitos, conta o que sentiu en cada momento e como ían cambiando as circunstancias, iso é algo que me gusta.
E se me tivera que quedar cun parágrafo de todo o libro como o que máis me gustou e me gustaría recordar, escollería este que se recolle no conto "Historia de amor": A vida, comprendino máis tarde, obriga diariamente a elixir. Deses desencontros, de todo o que perdes, aliméntase a nostalxia.

01/05/11

A esmorga


Comentario de Bruno Rivas Fernández

A esmorga
Eduardo Blanco Amor
Galaxia

Este libro gustoume, aínda que me custou lelo porque non é fácil de comprender. Gustoume porque me recordou as miñas troulas do verán, aínda que non facemos tanto mal! O que si me sorprendeu foi o que me explicou a profe, porque eu non me daba conta deses detalles. Non entendín moi ben o da muller do pazo que resulta ser unha moneca.
O final tampouco me gustou moito.