Fontán

Comentario de Francisco Rodríguez


Fontán
Marcos Calveiro
Galaxia

Este foi o primeiro libro do escritor Marcos Calveiro. Oíra moitos eloxios respecto deste escritor pero por desgraza, todos ese eloxios non se viron reflectidos nesta novela.

Primeiro comezarei facendo referencia ó conxunto do libro. Este, desenvovle a vida do personaxe Domingos Fontán, dende a súa complicada infancia, pasando pola época adulta chea de brancos e sombras ata chegar á súa vellez coa que culmina o libro. Este pequeno toque que este libro ten de "Biografía" foi un detalle que non me gustou demasiado xa que non son moi fan deste tipo de novelas.

Se tivera que destacar algo deste libro sería o gran detallismo que Marcos fai á hora de describir os ambientes por onde transcorre toda a acción, xa que axuda á lectura do libro e que polo menos en min conseguiu o efecto máxico de mergullarme en cada un dos ambientes nomeados ata chegar a imaxinar que era eu o que estaba alí. Estes diferentes ambientes parecéronme moi interesantes xa que me serviron para aprender cousas sobre épocas ou acontecementos pasados que descoñecía como a Guerra de Independencia contra os franceses, espazo onde trascorre gran parte da trama. Tamén gústame o feito de que fai alusión a moitos lugares pretos de aquí, como cando Marcos introduce a Bermés coma lugar de nacemento do catedrático Xosé Rodriguez, mestre de Fontán. Ó mesmo tempo tamén fai referencia a personaxes de gran importacia coma Xulio Verne.

Por outra parte gustoume o toque de sentimentalismo que Marcos lle deu a esta novela en certas partes e que persoalmente conseguiu tocarme o corazón. Este sentimentalismo vese reflectido principalmente na difícil infancia que "Mingos" sufriu, con isto penso que Marcos quere facer unha especie de crítica a un problema que se atopa coma protagonista na sociedade actual e que cada vez está a acabar con máis nenos que non poden aguantar sobre as súas costas o enorme peso que conleva o bulling.

Esa parte fíxome reflexionar no importante que é levantarse e loitar polos teus soños para alguén que sofre ese acoso, como este personaxe que nunca se rindeu e finalmente conseguiu o seu obxectivo soñado tantas veces, pero que aínda non o conseguira acadar. Este soño foi un avance importantísimo non só na sociedade pasada e galega senón que tamén na sociedade actual e española. Este avance foi a consecución da primeira carta xeográfica dun territorio español, de Galiza. Nisto pareceume admirable a persuasión de nunca rendirse ata por fin acadar o seu obxectivo de publicar esa ansiada carta aínda que o tivera que facer, polos diversos obstáculos que lle puxeran aquí en España, en Francia.

Sen embrago pese a todos estes detalles anteriores que parecía que ían facer deste libro unha novela moi boa, a balanza do aburrimento ou do desagrado foi quén venceu nesta batalla utilizando coma arma principal a falta de acción que sempre lle fai ben a un libro e outras armas coma un linguaxe relativamente complexo de entender ou a falta de algo que che faga engancharte ó libro coma se dunha cadea se tratara sen poder desapegarte del ata rematalo.

En definitiva un libro que non me resultou doado de todo de ler pero que cunhas pequenas introduccións de acción pode chegar a ser un gran libro, que volvería ler a gusto pero de momento costaríame volver a lelo.