Comentario de Cristina Costela
Cartas a Lelo
Xosé Neira Vilas
Galaxia
Cartas a Lelo de Xosé
Neira Vilas é un libro sinxelo e fácil de ler. Neste libro, Lelo, vén sendo o
amigo de Balbino, o que con el xuntaba herbas para o fumazo da noite de San
Xoán, o que o salvou de morrer afogado no río, o que soñaba con ser músico, ou
mariñeiro ou aviador; pero marcha a Brasil cos seus pais, e os dous amigos
cartéanse contándose as novidades e Lelo fálalle de Brasil.
Balbino cóntalle todo ao seu
compañeiro de aventuras que está lonxe, máis alá do mar. Un día vai a súa aldea
e fala das cartas que se envía con Lelo, e outro rapaz chamado Toño comeza
ramén a escribirlle e dende esas, cartéanse.
O libro de Cartas a Lelo
está composto polas cartas de Toño nas que, nalgunhas ocasións alude ao contido
das que recibe do seu amigo.
É un libro que trata o tema da
emigración, esa época na que as familias ou pais marchaban a América para facer
máis cartos, de ahí a frase Facer as Américas.
Cartas a Lelo é a segunda vez que
o leo, e esta lino para documentarme para facer un traballo sobre a guerra civil.
É un libro que me gusta polas aventuras de Toño e os amigos e a pesares de que
cada capítulo trata sobre unha historia diferente resultoume un libro
divertido.
Todos os capítulos me gustaron
pero o que máis me gustou foi: Cantarela, circo e teatro, xa queantes
non había xoguetes, nin televisión pero os rapaces divertíanse igual a pesar de
non ter tantas cousas como nós temos agora. Neste capítulo os nenos montan un
teatro para divertir á xente mentres eles tamén o pasan ben. Canta imaxinación
tiñan !
Sen comentarios
Publicar un comentario