Titoán

Comentario de Nerea Álvarez



Titoán
Inacio Vilariño
Demo editorial

 

 

 

 

Este libro gustoume moito porque conta un anaquiño da vida de Castelao.

Gustoume moito o feito de que estivese escrito en forma de cómic xa que se fai moito máis ameno ler a súa vida. 

A parte que máis me gustou do libro foi cando fabricou o cabezón e parecíase, debido as espullas que tiña no nariz, a un veciño da súa vila. Fíxome moita graza cando o veciño perseguiu o cabezón porque pensaba que se estaban a rir del.

Outras das partes que me causou moita gracia foi cando o veciño ,unha vez que Castelao lle quitara as espullas ó cabezón , lle obrigou volverllas poñer xa que xa non pensaba que se estaban a rir del ,xa o tomaba como unha gracia,incluso lle chamaba irmán ó cabezón.

Outra das partes que máis me gustou foi coñecer o gran corazón que tiña. No libro vese refrexado un día chuvioso, no que súa nai lle di que vaia ver ó fillo duns veciños seus que está moi enfermo e están moi preocupados. Unha vez que examina ó neno e lle di que precisa de medicamentos para poñerse ben, os pais do neno confésanlle que non poden pagarlle os medicamentos o seu fillo porque non teñen cartos suficientes. Ó momento de que os pais do rapaz dixeron iso Castelao  deulle todos os cartos que tiña enriba para que puidesen comprarlle os medicamentos ó neno. Ese momento foi sen dúbida o que máis me gustou deste fragmento da súa vida; a dozura que ten polos que non se poden permitir mercar cousas tan imprescindibles como medicamentos.