36-39 Malos Tempos

Comentario de Raquel García 


Carlos Giménez
36-39 Malos Tempos
El Patito Editorial

"36-39 Malos tempos" é un cómic que trata sobre a Guerra Civil, dende principio a fin. Lendo este libro a verdade é que me fixo reflexionar moito xa que todo o que me tiña contado miña avoa (que tiña 6 anos cando comezou a Guerra Cívil) está recollido neste libro.

  Con este libro puiden imaxinar como se sentiron os que por desgraza viviron a guerra, unha época na que atopar cadáveres na rúa era do máis cotiá. A historia de Marcelino marcoume bastante xa que tiña que ser durísimo vivir esas épocas e máis sendo un cativo aínda que Marcelino como rapaz ao principio non era totalmente consciente do que estaba a provocar a Guerra Cívil.

 Paréceme brutal que esta guerra fose provocada só porque dous bandos de persoas, os republicanos e os fascistas, tivesen ideoloxías contrarias. Non dou comprendido como por que unha persoa teña ideas contrarias ás túas acabes coa súa vida, como se a súa vida non tivese valor.

 Aqueles tempos foron tempos moi duros nos que caían bombas, mísiles e a cotío un constante "pam, pam" entre bala e bala. Por enriba de sufrir a Guerra Cívil tamén tiveron que soportar a fame ata tal punto en que algúns como o fillo do señor Tomás chegaban a morrer por non ter nada que levar á boca. O que máis rabia me deu foi como conta o libro que caían ás veces en vez de bombas pan cunhas tarxetas que poñían "Esta é a España de Franco" como querendo humillar aos republicanos por se comían o seu pan; o que admiro é que pese a que morreran coa fame non quixeron comer ese pan.

 Despois de que o bando republicano caese e Franco tomase o poder, en teoría aí acabará todo pero non, xa que despois dunha guerra sempre toca sufrir as represalias que neste caso sufriron os de esquerdas, deixándoos sen diñeiro xa que era diñeiro "roxo" e polo tanto non se admitía, matándoos a moitos e mesmo humillándoos como a muller que foi acusada sen ningún fundamento de ser comunista e lle raparon a cabeza.

 Por se non fose suficiente houbo unha epidemia de tuberculose que matou a moita xente xa que era moi contaxiosa e pegaba duns noutros. Nesta parte do libro deume moita pena Abel xa que o pobre despois de ver á súa irmá Rosa tras padecer aquela enfermidade e ver o enterro non quería morrer, consumíao máis a idea de morrer ca a propia enfermidade.

 Para rematar quero dicir que este libro me gustou lelo, para saber mellor como foi a Guerra Cívil pero que xa que reflicte case exactamente o suceso dos feitos pareceume un libro bastante duro.