O principiño

Comentario de Alberte Payo


O principiño
Saint-Exupery
Galaxia

 

 

 

Esta obra de Antoine De Saint-Exupéry é un libro moi especial para min, pois foi o primeiro libro ilustrado que tiven, conmemorando os seus 50 anos de historia. O home que o traduciu ao galego foi Carlos Casares, un autor da nosa terra que fixo un bo traballo de tradución.

       Un home tivera unha avaría no medio do deserto do Sáhara, pero como non levaba nin mecánicos nin pasaxeiros decidiu arranxalo el só, sabendo que tiña auga para 8 xornadas. Esa mesma noite maldurmiu sobre a area, e ao amencer un rapaciño espertouno pedíndolle o debuxo dun año. Este colleu unha libreta e debuxoullo, pero ao rapaz non lle gustaba.

       Máis tarde o principiño, que así se chamaba o raparigo, contoulle a súa gran viaxe polos planetas, na procura de amigos e traballo. Nun había unha flor, no seguinte había baobabs, que eran unhas árbores xigantescas, e noutro había un faroleiro. É todo moi surrealista, polo que un debuxo feito polo protagonista, aos vellos lles parecía un sombreiro, pero ao Principiño ve nel o que realmente o debuxo nos mostra, unha serpe ``boa´´ dixerindo un elefante.

A min este libro gustoume moitísimo polo seu contido surrealista e divertido, que nos ensina o tipo de cambios que hai duns lugares a outros tanto no universo como no noso planeta. É un libro moi fácil de ler, sen expresións estrañas e emprega un vocabulario moi formal e traballado.