O corazón de Xúpiter

Comentario de Francisco Rodríguez Fernández



O corazón de Xúpiter
Ledicia Costas
Xerais

Teño que admitir que, nas primeiras páxinas que lin, parecíame un libro orientado hacia xente máis adulta, pero a medida que fun introducíndome no relato fun enganchándome e descubrindo que nunca podes xulgar un libro polas súas primeiras páxinas.

Unha vez rematado o libro, a impresión que levo é que está moi ben enfocado para a nosa idade, xa que reflicte realidades moi presentes no día a día dos adolescentes, a historia entre Isla e Xúpiter repítese na vida real, por desgraza.

 Una característica moi boa é que tanto as expresións dos personaxes coma as súas actuacións, son un reflexo das que temos os rapaces de agora, o que facilita a súa lectura e entendemento, así como a facilidade de inmersión na historia.

Non me gustou para nada a actitude de Carballo hacia Isla, unicamente tendo en conta imaxinacións que para nada eran verdade.

En canto a Xúpiter, pareceume increible e sorprendente a maneira en que era en realidade, xa que o esperaba dunha forma moi distinta, pola forma en que lle falaba a Isla, sempre atento, sendo o ombreiro onde chorar...

O que menos me gustou foron os mini relatos ó principio de cada capítulo, xa que sacabanme do libro e non lle encontraba relación ningunha.

O final pareceume totalmente inesperado, e creo que tamén a toda xente que foi seguindo a historia, xa que, desde o meu punto de vista, quedaría mellor un final feliz, acorde co relato fantástico e romántico transcorrido, inda que ese final ocorre hoxe en día máis do que desexamos todos.