Comentario de Sonia Troitiño
O vixía no centeo
J. D. Salinger
Xerais
O vixía no centeo resultoume un libro moi
singular. O que máis me impresionou foi a estraña relación que mantiñan o título
do texto co argumento da historia. Cando, nun primeiro momento, me puxen a
imaxinar que podería contar esta historia fixándome no seu título, véuseme á
cabeza un relato completamente diferente do que despois atoparía. Nin tan
sequera o libro trae ningún tipo de resume ou breve información sobre o contido
no seu reverso, de maneira que non me esperaba para nada ese argumento do
relato. Asemade, debo dicir que me resultou máis interesante a verdadeira
historia do libro ca a que eu me inventara na miña cabeza. É unha historia na
que hai amor, pelexas, reconciliacións e aventuras. Pareceume un libro realmente
sorprendente no que nunca sabes que é o que pode ocorrer despois. Está cheo de
pequenas hstorias ou anécdotas que relata un rapaz de dezasete anos non moi
amante do estudo. É un rapaz que fai todo, ou case todo, sen pensalo primeiro, polo
que moitas veces non sae moi ben parado pero, ao final, sabe remedialo. Ademais
de contarnos todo o que lle sucede e todo o que pensa, fálanos de todas aquelas
cousas que o deprimen. Cousas que a simple vista parecen non ter demasiada
importancia.
A lectura deste libro resultoume realmente
sinxela e dende o meu punto de vista, moi divertida. As innumerables historias
que nos conta o protagonista son tan inverosímiles como divertidas. Penso que
ese carácter surrealista que presentan é o que as fai tan entretidas. Algo que
quizais non me gustou demasiado foi a tendencia por repetir certas palabras que
aparecen continuamente no texto e saen sempre da boca do protagonista.
O que máis me custou foi entender completamente o
que me estaba a dicir a historia nas primeiras páxinas. Quizais fose porque eu
tiña outra idea na mente sobre o que me ía contar o texto pero o certo é que me
custou mergullarme nela. Con todo, penso que é un gran libro cunha gran
historia. Consegue manter o interese do lector en todo momento e sobre todo, se
ese lector ten a mesma idade ca o protagonista, penso que é un bo libro para
aprender. Móstranos a clara imaxe dun adolescente actual, ao mellor un pouco
esaxerado en certos momentos, pero se hai algo que caracteriza a un adolescente
é esa mentalidade de querer descubrir cousas por si mesmo. O protagonista vese
capaz de facer todo só, ten grandes plans e cre que os pode levar a cabo sen a
axuda de ninguén xa que pensa que todo sairá como o planeado. Obviamente
equivócase e iso lévao a andar con máis coidado e pensar un pouco as cousas
antes de facelas.
Para rematar, dicir que este libro é digno de ler
e reler. Estou convencida de que a todo o mundo lle gustaría e se namoraría
deste libro que te envolve de principio a fin e, en ocasións, consegue poñerte
na pel do protagonista. Recoméndoo a todos os amantes da lectura sen excepción, aos
que sen dúbida, lles gustará.
Sen comentarios
Publicar un comentario