Amantes

Comentario de Denise Varela


Amantes
María Lado
Caldeirón

Amantes, premio da quinta edición de poesía erótica Illas Sisargas son doce poemas de temática erótica.

Nunca se me deu por ler poesía erótica, pero a verdade é que este poemario resultoume moi fácil de ler e verdadeiramente precioso e entretido. Cada vez, a poesía de María Lado sorpréndeme máis  e quédome sen palabras. Cada verso, cada rima, cada recuncho  deste pequeno libro… déixame con máis ganas de seguir lendo poemas coma este.  A min antes nunca se me daba por ler poesía, pensaba que non contaban nada, pero estaba equivocada. Penso que Amantes xunto Berlín de María Lado, foron os libros que me achegaron máis á poesía.

Un dos poemas que máis me gustou foi "San Xoán", quizais porque ó ler o título, lembreime do día que nacín, e a súa temática erótica faino máis fermoso de ler:

as lagoas, excitadas polas aves do verán

que arrandean entre os xuncos

non son tan húmidas

nin as areas das praias negrísimas, cuspidas

polo furor dos volcáns

se tornan tan ardentes baixo o Sol

ni n a lúa, agochada tras as sombras,

que é quen de erguer os océanos e precipitar os ríos,

nin sequera ela

que bate nas tempas dos idos levándolles o siso,

crava os seus ollos de degoiro

coa beleza dos teus

acende as luces,abre as fiestras, que nos vexan

e se lambe a lingua de noite

as sabas nosas –e non hai nada  neste mundo

que tanto nos compraza- é porque nos desexamos

buscamos a fogueira,

queremos consumirnos,acabarnos

un enriba do outro

dacabalo das horas máis ardentes

e curtas, do ano.

insistes

sae agora á fiestra, e eu detrás

deixa que o ceo che vexa, case núa

coma as estrelas que arrubian o pano das nubes,

só guedellas de seda disfrazando o bico dos peitos

batendo contra o peitoril

só a túa voz

a túa voz é un fío do que tiras

e desamarras unha presa

es miña,

coma quen ten

unha boa besta

daquela márcame

non hai nada neste mundo

que tanto nos acenda

como buscar a nosa propia ruína

E logo tamén me vou a quedar cun anaco do poema de "voto de silencio":

“ergueme só para te contemplar,calado,

perseverando as bolboretas das túas pestanas

en me cubir de bicos

é tan fermoso

amarnos así,

sen debernos o nome