Xardín de inverno

Comentario de David Cabaleiro


Xardín de inverno         
Ledicia Costas
Everest

Xardín de inverno evoca o lamento dunha muller pola morte dun ser querido, e como esta perda destrúe a súa infancia.

Sinceramente, non acostumo ler poesía. Pero a pouca á que lle boto un vistazo faime ver que Xardín de inverno é diferente. O porqué? Non sabería moi ben como explicalo. Quizais sexa porque non é completamente unha obra lírica, senón unha narración tráxica e desafortunada en forma dun delicado e fino poema. Ademais, todo isto está acompañado por unha serie de belas fotografías de elementos arquitectónicos e naturais, que fan que a obra sexa dobremente perfecta. Tamén me encantou a maneira de narrar a tristura e os choros da rapaza, pero quero destacar cinco versos que me gustaron especialmente:

        Daquela eu aínda pensaba
        que para que viñese unha
        era necesario que marchara outra;
        como un intercambio de humanas
        que pasan dun mundo a outro.

Recoméndolle este libro a todas as persoas cansadas da poesía popular e que queiran saborear algo novo, xa que entrarán nun mundo cheo de palabras, versos, estrofas… e sentimentos e emocións nunca vistas.