Comentario de Mariana Carreño
A historia
deste libro gustoume moito polo xeito no que vai contando a vida de Calpurnia.
Nunca lin un libro que tratase sobre unha rapaza de once anos. É moi fácil de
ler e ameno. Gústame como lle chama a atención explorar e buscarlle resposta ao
porqué de todo, a iniciativa que ten de querer ser científica e non ser como a
súa nai lle di, unha señorita que faga as tarefas da casa e nada máis, é dicir,
que me gusta que non siga esas ideas machistas. Nótase moito a diferencia no
trato que hai cara a ela e cara aos seus irmáns. Paréceme moi tenra a relación
que ten co seu avó, quen de verdade se preocupa polo que a ela lle
interesa.
Unha das partes da historia que me deu moita pena foi cando mandaron a
Travis a despedirse dos seus pavos o día anterior, pasouno mal e chorou moito,
e como Calpurnia e o seu avó lle pintan as plumas aos pavos para que Travis
mirando desde a ventá non notase que eran os seus.
Sen comentarios
Publicar un comentario