O achado do castro

Comentario de Vanesa Lalín


O achado do castro
Manuel Núñez Singala

Galaxia

 

 

 

Normalmente non leo moitos libros de teatro , pero con este “O achado do castro” decateime de que se pode pasar moi ben lendo este tipo de libros .

Os que teño lido non era tan entretidos coma este , xa que esta obra está chea de moitas situacións que me resultaron moi cómicas , que me facían rir sen darme de conta , debido a que había dous persoaxes moi simpáticos , que as veces non eran moi listos , pero en outras ocasións si o parecía , xa que eran para min ambiciosos , querían conseguir a medalla do Emperador , a como dese lugar o que os levaba a situacións moi divertidas, como por exemplo non sabían ler pero para saír do paso inventaban os poemas para decirlle o emperador .Penso que ainda que sempre estaban metendo a zoca no fondo eran sensibles .

Por outro lado esta obra faite trasladar a Roma , pero parece unha Roma cercana , xa que se describían ben os lugares , todo de forma detallada , polo cal era fácil de imaxinar.

Pero o que máis interesante da obra me pareceu é que sendo un libro tan curto é coma se tivese duas historias diferentes nel , ainda que unidas polos seus persoaxes , así por un lado estaban estes pícaros que querían conseguir o medallón do Emperador e por outro de forma ben diferente na que se nos conta unha historia de amor entre a filla do Emperador e un fillo dunha comerciante , o cal nun principio parecía imposible, pero non sei se polo destino ou por que así o quixo a vida todo rematou cun final feliz , nunca imaxinei que tanto.

Bueno, esta obra ainda que ten moitas misturas xa que vai dende emperadores , soldados, sabios , filósofos………pasando por namorados digolle a calquera que a lea, que o vai pasar ben e rirse un pouco.