Matarte lentamente

Comentario de David González Sampayo

Matarte lentamente
Diego Ameixeiras
Xerais

"Matarte lentamente" é un libro que pertence ao xénero da novela negra e, ademais, é o segundo libro que leo de Diego Ameixeiras. Este libro, ao igual que a outra novela que lin deste autor, titulada "A noite enriba", encantoume de principio a fin e cada unha das historias que o forman parecéronme moi interesantes e intrigantes. Mentres les este libro, a palabra aburrimento non existe, xa que Diego Ameixeiras consegue que o lector sea absorbido pola historia e se meta nela de cheo. Esta novela está formada por varios relatos, os cales están entrelazados entre sí. Este é un libro moi realista debido a que os seus relatos están ambientados en Santiago de Compostela, pero sobre todo o que de verdade lle transmite realismo a esta obra, son os seus temas relacionados con problemas socias da actualidade, como a crise, o aborto, as preferentes, as drogas, os enganos, os asasinatos, etc. Con todo debo dicir que este libro me pareceu bastante complexo. Con esto refírome a que tes que estar cos cinco sentidos postos durante a lectura senón non descobres a relación que gardan entre eles todos os relatos que forman esta magnífica novela, en cambio, o léxico e o vocabulario que emprega o autor, son moi sinxelos de entender e interpretar, xa que na obra non abunda a ironía.

Sen dúbida a historia que máis me gustou e entreteu deste libro foi a de Ramón. Pareceume moi emotiva e intrigante, pero, sobre todo, triste. Neste relato cóntase a historia dun home chamado Ramón, cuxo fillo sofre unha enfermidade e polo cal fai todo o posible. Durante a historia nárrase que quen se ocupa durante moito tempo da vida no fogar é a muller de Ramón, xa que este, debido ao seu malestar anímico, se refuxia no alcohol para fuxir dos seus problemas, e chega case sempre borracho á casa. Nesta historia tamén se narra como Ramón e a súa muller organizan un concerto para recaudar fondos e poder realizar unha operación de gran custo para sanar ao seu fillo, ou polo menos intentar mellorar o seu estado.

Os personaxes e os lugares onde transcorren todos os relatos desta novela están moi ben descritos, o que me gustou moito. Pola contra, como ben dixen ao principio do comentario, este libro é bastante complexo polo que hai que capítulos que o lector ten que ler lentamente para entendelos ben e atopar a relación que gardan con respecto aos demais relatos da novela.