Comentario de Ánxela Barrio Varela
Apuntamentos de Jakob Littner desde un burato no chan
Wolfgang Koeppen
Rinoceronte
Eu sempre estiven moi interesada no tema do Holocausto, todos os libros e películas que vexo producen en min calafríos a pesar de ser sempre o mesmo argumento. Ao comezo do libro pensei que ía ser una historia esperanzadora pero a medida que avanzaba vía todo mais escuro.
Nos libros coma este podemos observar a inxustiza e desigualdade que existía en Alemaña hai setenta anos, que se di pronto. Impresionoume moito as condicións de vida que tiñan, o feito de ter que estar agochado nun burato oscuro e frio durante días é algo infrahumano que agora semella imposible.
Christa paréceme una persoaxe imprescindible na historia, a pesar de verse pouco, pois, sen ela non vivirían, grazas a ela poden permitirse vivir nun burato e non enfrontarse ao mundo exterior.
Penso que todo o mundo debería ler historias coma esta, non só por imaxinar o que ocorría anos atrás, senón porque foi un libro que me conquistou dende a primeira páxina.
Sen comentarios
Publicar un comentario