O pobre Tolo

Comentario de David González Sampayo


O pobre Tolo
Inacio
Demo

Este foi o primeiro cómic, en galego, que lin, xa que ata agora todos os que lera foran sobre superheroes. En xeral, gustoume e cultivoume, ademais de posuír un gran realismo. 

A ver, con cultivoume refírome a que nel trátase o tema de que Castelao foi exiliado a Badaxoz e a súa participación no Grupo Nós, e isto axúdache a coñecer mellor a historia deste home. O que máis admiro deste cómic é a lúdica forma en que o autor, presenta uns datos históricos. Lendo este libro aprendes, ao mesmo tempo que te divirtes e pasas un bo rato; o que fai que o libro sexa máis levadeiro. Por outra parte o ilustrador desta obra debe ser un gran debuxante, porque vaia retratos!: cun gran realismo e, á súa vez, sinxelos (no carácter de que non están excesivamente adornados). Este cómic, na miña opinión, non ten nada que envexarlle a outras obras deste xénero, coñecidas a nivel internacional. Por outra parte, neste libro tamén se reflexa o desprezo que se lle tiña e, nalgúns casos, aínda se lle segue tendo aos galegos. Tamén debo dicir que se non fose polo seu gran nivel lúdico, esta obra sería realmente pesada e aburrida, a pesar da súa brevidade.

Nesta obra cóntase que Castelao é exiliado a Badaxoz, debido a súa ideoloxía. Durante a súa estancia nesta cidade, coñece a varios galegos, cos que entabla pronto unha boa amizade. Un destes galegos é de Lalín. Tamén aproveita para facer, de vez en cando, algunha que outra escapada a Portugal, onde merca o libro do "Pobre Tolo", que perde no tren de volta á cidade cara á que fora exiliado, pero que logo volve recuperar. Durante o Nadal, Castelao regresa a Galicia, pero escóndese nunha cidade do norte de Portugal. Un tempo despois recibe unha carta que lle comunica que pode regresar a Galicia, o que o pon feliz. Xa en Galicia é un dos representantes do Partido Galeguista, e dá un mitin en Lalín. Finalmente, uns soldados do partido fascista, entran na vivenda de Castelao e confiscan todos os seus libros.

Eu sempre manifestei a miña preferencia por uns personaxes ben descritos e, para o meu gusto, os protagonistas desta obra son moi simples. Este sería un dos principais trazos, que eu modificaría desta obra. En canto á ambientación, esta é perfecta, xa que está moi ben descrita e detallada.

O final non foi algo que me sorprendese, xa que cando comezas a ler a historia, o desenlace que máis te esperas é co que remata esta historia, xa que nesta época a xente que tiña unhas ideas distintas ás do franquismo, debía escapar; porque os soldados do exército fascista presentábanse na súa casa e detiñan ou mataban a estas persoas. Eu se fose o autor do cómic, inventaría un desenlace ficticio e cheo de fantasía, conseguindo un gran efecto: realidade e ficción na mesma obra.