Tres pasos polo misterio

Comentario de Raquel García


Tres pasos polo misterio
Agustín Fernández Paz
Xerais

   Este libro pareceume bastante interesante e calquera das tres historias me gustaron. Dicir que o xeito de que os feitos das tres historias se desenvolvan en vilas ou cidades de Galicia xa fai que teña máis interese por lelas.

   A primeira historia, a dun home que lle gusta a arqueoloxía e se dedica a iso no museo de Lugo e fai unha investigación na Roza das Modias, é dicir, nas mámoas que alí se atopan non me parece moi interesante  ata que profana as mámoa. Cando máis tiven curiosidade foi nos raros misterios que ocorrían no museo coa serpe de pedra e as outras cousas achadas no mesmo lugar. Gustaríame que non tivera un final tan aberto xa que me gustaría saber que relación tiñan aquel home e aquela muller coa serpe de pedra e tamén me gustaría que se describise o que lle sucede ao final ao narrador.

   Con respecto á segunda historia non parece unha historia de misterio ata o final, no que Branca se atopa cun rapaz por sorpresa e mantén durante un indefinido tempo unha conversa e logo os dous quedan de volverse a ver. Ata que Branca descobre a verdadeira realidade. Para min ese transcurso da historia foi o único interesante.

  Por último, a terceira historia e a máis larga de todas foi a que máis me gustou. Na miña opinión suprimiría algunhas partes para non facer tan longa a historia e centrarse algo máis nos feitos importantes. Pareceume bonita a relación un tanto tímida que os protagonistas mantiñan entre eles. Por outra parte a min gustaríame que tratara algo máis do vello faro. Quedei coa curiosidade de saber que serían aquelas sombras pero a verdade polo menos este é un final pechado no que si sabes como termina a historia.

A conclusión é que é un libro que si que paga a pena lelo.