Comentario de Andrés Cangas Sánchez
Este poemario gustoume moito xa que paréceme que o autor
pretende realizar unha crítica á sociedade actual a través del, basicamente
tentando utilizar a ironía para satirizala. Foi un dos libros de poemas que
máis me gustaron, porque entendín todos os poemas á perfección e ademais é moi
fácil e ameno de ler. Deime conta de que vai dirixido ás mozas e mozos
adolescentes sobre todo para concienciarnos da realidade, que nesta sociedade
hipócrita de consumo só importa o físico e moi pouco a parte intelectual.
Ademais é moi entretido porque utiliza unha linguaxe con termos que se utilizan
entre a xuventude. En parte, cambioume a forma de pensar, porque me dei conta
de que o que se pretendía con este libro era intentar concienciar ás mozas
novas, que son as que máis saen prexudicadas desta sociedade superficialista,
de que a vida non se basea en vivir escrava do seu corpo, ou de estar sempre
“perfectas”, ou “cools” como di o autor no poemario con moita retranca. O poema
que máis me gustou e máis me fixo reflexionar foi “Tatuaxe”, onde a
protagonista di que non quere ser o amor de ninguén para sempre, só quere “os
seus nomes sobre a área” e non quere ser tatuaxe de ninguén, é dicir, algo que os
una pero ata a seguinte “onda”.
Felicitar a Carlos Negro por este libro,
bastante superior a todos os seus anteriores, con creces. E para rematar, uns
versos que tamén me gustaron moito:
“5 Razóns polas que cortaría contigo”
“5 Razóns polas que cortaría contigo”
Se me fechas portas que non existen
Se me envolves en papel de agasallo
Se me tocas como un mando a distancia
Se me negas moito máis de tres veces
Se me dis que son o
aire que respiras
Sen comentarios
Publicar un comentario