Os saltimbanquis no paraíso

Comentario de Soia Troitiño Loureiro


Os saltimbanquis no paraíso
Xelís de Toro
Sotelo Blanco

Os saltimbanquis no paraíso pareceume un libro un tanto peculiar. É unha historia dun grupo de rapaces que habitan en Londres, dos cales un é galego. Este provoca o asasinato dun dependente dunha tenda ao intentar roubalo, o cal resulta non ser un verdadeiro asasinato xa que volve aparecer este personaxe ao final da historia. 

O que máis me agradou foi que a última palabra deste título, "paraíso", se refirise a Galicia.

Pese a súa sinxela lectura, resultoume bastante monótono na parte central da historia xa que se basea en describir o que pasa día tras día en Galicia despois da chegada dos saltimbanquis que se ven obrigados a fuxir de Londres para que a policía non descubra que eles foron os implicados no asasinato do dependente. Neste momento, a historia presentaba unha gran semellanza en gran parte dos días. Algo que me resultou bastante estraño foi o traballo que tiñan estes protagonistas. O seu carácter rebelde e frío, segundo o meu parecer, non se correspondía moito co emprego de saltimbanquis que realizaban.

Sen dúbida, o que máis me gustou foi o feito de que o pequeno rapaz René fose arrastrado polo mar, o cal provocou a súa morte súbita. Esta parte tan dura da historia conseguiu conmoverme verdadeiramente, ademais de ser algo completamente inesperado para min. Con todo, debo dicir que me agradou verdadeiramente a relación presente entre a imaxe que aparece na portada do texto, un crocodilo, e o argumento da historia. Ao final, o protagonista semella ter verdadeiras escamas en lugar de pel. 

Resultoume un libro interesante polo feito de que consegue que convivan varios temas aparentemente con pouca relación. Entre eles, podo destacar o tema do amor, un dos meus preferidos, que aparece presente no principio da lectura, o cal fixo que encamiñase a historia hacia un ámbito completamente diferente. Este tamén fai presenza ao remate, no cal case a maioría dos personaxes atopan a súa outra metade, dándose ata un caso de homosexualidade. Sen dúbida, é un libro cun argumento único e orixinal no cal se producen asasinatos, fuxidas, mortes, roubos de personalidade e amores. Asemade, en conxunto, non me resultou un libro dos cales son dignos de recordar ou ler máis dunha vez. 

É un libro que presenta expresións tipicamente galegas, as cales conforman esa retranca tan característica presente en Galicia. Esta, a súa vez mestúrase coas formas de vida inglesas, xa que gran parte da historia acontece na cidade de Londres. Dende o meu punto de vista, este é un dos feitos que converte a historia en algo singular. 

Xa para rematar, dicir que a pesar de que a min non conseguiu envolverme e facerme sentir parte da historia e das vivencias dos personaxes ,recomendo este libro a todos aqueles e aquelas moi amantes da lectura e de todos os seus variados temas.