O lapis do carpinteiro

Comentario de Leticia Couto


O lapis do carpinteiro
Manuel Rivas
Xerais

Este libro non conseguiu engancharme quizais polo contexto histórico ou porque a maioría dos feitos ocorren no cárcere pero é totalmente distinto aos que lera ata agora. Non podo dicir que non me gustase porque a historia de amor entre Marisa e o doutor da Barca é moi fermosa. Resultoume impresionante a forma na que Manuel Rivas te fai sentir cada detalle como se o estiveses vivindo na túa propia pel coa súa maneira de redactar e capacidade imaxinativa.

Hai moitas cousas coas que me quedo pero teño que destacar unhas liñas que me chamaron moito a atención facéndome reflexionar sobre infinidade de cousas : “Todos soltamos un fío, como os vermes da seda. Roemos e disputamos as follas da moreira, pero ese fío, de se cruzar con outros, de se entrelazar, pode facer un fermoso tecido, un pano inesquecible.”  De verdade que non teño palabras! Non é soamente ler senón que te fai recapacitar sobre moitos aspectos que ao mellor nin sequera lle dabas importancia.

Recomendaría este libro a calquera persoa sen establecer ningún tipo de idade.