Eu son Suleimán

Comentario de Marcos Quintana Cuñarro



Eu son Suleimán
Antonio Lozano
Kalandraka

Este libro escrito por Antonio Lozano nárramos a historia de Suleimán, un adolescente menor de idades que ten que emigrar do seu país, para escapar da fame e da miseria e intentar sobrevivir. Pareceume un libro moi duro de ler, non porque fose difícil, senón que narra unha historia moi triste e conta palabras da realidade, e non relatos ficticios, xa que miles e miles de persoas coma Suleimán, teñen que sufrir as consecuencias da emigración. Consecuencias como deixar aos teus amigos de sempre, perder aos teus seres queridos, dicirlle adeus ao lugar no que naciches e te criaches… Hoxe tocoulle a Suleimán ser a vítima, pero nós, os que estamos lendo este comentario, temos moita sorte. Sorte de non ter que sufrir iso, de non ter que deixar atrás o teu país para sobrevivir, para buscar un futuro mellor e non ter que morrer de fame ou na miseria.

Lémbrome no libro, cando Suleimán ía por primeira vez ao instituto e preguntaba se había unha “walde”, nadie o entendera, entón el explicara que se trataba dun grupo de persoas que se dedicaban a axudarse uns aos outros. Todos se riron, e un chaval dixo: aquí en España cada un búscase a vida por onde pode e un arranxa os sus problemas pola súa conta, isto a min sorprendeume.

Sinceramente un gran libro para ler, se queres a realidade podes ler este libro e quedar de pedra.